موج اعدام کشور را فرا گرفته و سرکوب و خفقان بیش از گذشته اعمال میشود. سوال مهم این است که نقش دولت روحانی در این داستان چیست. طبیعی است که اصلاح طلبانی که نقش روابط عمومی نظام در داخل و خارج کشور را بازی میکنند، همان استدلالی را که در زمان محمد خاتمی استفاده میکردند، یکبار دیگر مطرح کرده و خواهند گفت که اصولا اعدام و سرکوب به رئیس جمهور ربطی ندارد و از حیطه اختیارات ایشان خارج است. از اینرو، نباید از ایشان بازخواست کرد.
برخی از آنان مثل محمد خاتمی طلبکار هم شده و میگویند که "تمامیت خواهان و نهادهای امنیتی (منظور وی باند ولی فقیه است) میخواهند با افزایش سرکوب، عقبه (یعنی پایگاه اجتماعی) روحانی را از وی جدا کنند." به عبارت دیگر، حسن روحانی خودش نیز بنوعی قربانی این موج سرکوب و اعدام است.
در پاسخ به روضه خوانی و وقاحت این جماعت باید از آنان پرسید که اگر ایشان از اعدام و سرکوب ناراضی است چرا بجای شکوه و شکایت، از آن دفاع میکند. وزیر دادگستری اش توهین و حمله به دختر موسوی را توجیه میکند، وزیر ارشادش از بستن روزنامه بهار دفاع میکند و سخنگوی وزارت خارجه اش، که صاحب فیس بوک نیز هست، گزارش احمد شهید در مورد نقض حقوق بشر را بی اساس و توهین به ملت شریف ایران میخواند و از مردمسالاری دینی در ایران که به گفته ایشان الگوی دموکراسی برای مردم منطقه شده سخن میگوید؟
به گفته اصلاح طلبان، رئیس جمهور در سرکوب گسترده و اعدام دخالتی ندارد، در برنامه هسته ای هیچ نقشی ندارد، در مذاکرات هسته ای فقط مجری دستورات رهبر است و بنابراین، در مورد آینده تحریم ها که اقتصاد و زندگی مردم را به نابودی می کشاند هیچ کاره است. در سیاست های منطقه ای و دخالت و کشتار در سوریه و نابود کردن سرمایه های کشور نیز هیچ نقشی ندارد چون سپاه قدس تصمیم میگیرد، در این صورت، باید از این جماعت ماله کش پرسید که رئیس جمهور چه کاره است و به چه منظور مردم را به گرم کردن تنور انتخابات نمایشی دعوت کردید؟
اما یک نکته کاملا بارز و روشن است و اینکه اگر هم اکنون جلیلی یا احمدی نژاد رئیس جمهور بود رژیم با این دست باز قادر به کشتار و اعدام نبود زیرا همه جهان یک صدا اعتراض میکردند. اما اکنون، با حضور دولت روحانی که گویا قرار است با آمریکا دوست شود و مذاکرات هسته ای را با خوبی و خوشی به پایان برساند و انشاء الله در سوریه نیز برای حل مشکل غرب آستین ها را بالا بزند، صلاح کشورهای غربی در سکوت و دادن مهلت به دکتر روحانی است.
در داخل کشور نیز، خشم مردم از اعدام، سرکوب، فلاکت روز افزون و سفره های خالی شان، بجای آنکه کل نظام را هدف قرار دهد و بدنبال راه چاره ای از کابوس سی ساله آخوندی باشد، با امید بستن واهی به اصلاح امور توسط دولت هیچ کاره روحانی، به بیراهه میرود و عمر این حکومت ضد ایرانی و ضد بشری بازهم اضافه تر میشود.
این است خاصیت انتخابات در نظام ولایت فقیه
http://english.iranianlobby.com/ In English
