درور بر شما -- خوش آمدید



وضعیت حقوق بشر در ایران ار وخامت هم گذشته است به طوری که
بصورت آشکارا به حریم افراد تجاوز میشود و یا بدون هیچ دلیل قانونی برای
افراد پرونده سازی میشود"البته باید گفت که در رژیم سفاک
اسلامی(اشغالگرایران), نقض حقوق بشر با پیروی از قوانین ننگین اسلامی قانون
است که بطور کاملا محسوس توسط حکومت جنایتکار اسلامی و مزدورانش انجام
میپذیرد و آزار و شکنجه آزادیخواهان میهن پرست به اوج خود رسیده است . این
خود دلیلی محکم بر ترس جانکاه حکومتیان خونخوار و نشانگر زوال حکومت
ضحاک(جمهوری اسلامی)در ایران زمین است,بخواهیم باور کنیم یا نکنیم شمارش
معکوس برای سرنگونی رژیم جهل اسلامی دیکتاتوری آغاز شده و باید گفت که اگر
با زور اسلحه برای مدتی نچندان زیاد بتوانند گلوی آزادیخواهان رابفشارند
ولی حرکت زمان را که همان نبض میهن پرستان ایرانزمین است را نمیتوانند
متوقف کند .


جاوید ایران و ایرانی میهن پرست.

نابود باد حکومت جهل اسلامی .

=======================================

زرتشت بیا که با تو امید آید ** در شب صدای پای خورشید آید ** تاریخ اگر دوباره تکرار شود ** کعبه به طواف تخت جمشید آید **

=======================================
درود بر شما , خوش آمدید , این وبلاگ در جهت مبارزه با
حکومت فاسد و دیکتاتوری جمهوری اسلامی که با خونریزی و دروغگویی ایران را به اشغال خود در آورده طراحی شده است .
------------------------
==========================================


The first address of my face book which was blocked and Hacked by nasty Islamic regime was:

http://www.facebook.com/cyrus.parsi.31

==========================


the new address Of My face book is :

https://www.facebook.com/Cyrus.Parsi2

Please add my new address in your face book.

-------------------
My Web-blogs are :

http://Human-rights-Iran.blogspot.com



Thank you so so much

Yours sincerely

Cyrus Parsi
.

-----------------------------------------------------------------

لطفا جهت خواندن و دیدن تمامی مطالب و عکسهای موجود در این سایت به قسمتهای " آرشیو پستها " , " صفحات" و "کتابها و مطالب دیدنی و خواندنی" مراجعه فرمایید .

در ضمن تمامی پیامهای شما عزیزان
(Comments) در این وبلاگ منتشر میشود .
======================================
به اصل با شکوه خویش بازگردیم .

Face Book : https://www.facebook.com/zartoshtpage
http://www.childrenofzoroaster.org

Download Avesta(Pdf
چنبش فرزندان زرتشت
======================================

وطن امروز اسير دو سه تن بي وطن است
انهدام وطن از نکبت اين چند تن است
اين يکی لاشخور و آن دگری جغد سياه
اين يکی مرده خور و آن دگری گورکن است
آن شده پيشنماز چمن دانشگاه
واقعاً، قصه او قصه خر در چمن است
عطشِ قاضی اسلام بنازم که چنين
تشنه خون جوان و بچه و مرد و زن است
حاکم شرع به حيوان عجيبی مانَد:
که دُمش گاو و تنش خوک و سرش کرگدن است
هيأت حاکم ما هيئتِ خيرات خور است
هيأت دولت ما، دسته زنجيرزن است
روزگاری که وطن دست کفن دزدان است
عجبی نيست اگر مرده ما بی کفن است
==========================
پیروز و سربلند باشید (مدیر وبلاگ , کوروش پارسی )


۱۳۹۲ خرداد ۲۷, دوشنبه

Canada Commends Bravery of Iranians , وزیر امورخارجه‌ی کانادا شجاعتِ ایرانیان را ستود

international.gc.ca 
 

 

---------------------------------------------------------------------------------


Canada Commends Bravery of Iranians

June 15, 2013 - Foreign Affairs Minister John Baird today issued the following statement with regard to the Iranian presidential election of June 14, 2013:
“In the lead-up to the presidential election, the Iranian regime silenced all open, meaningful discussion of key issues that affect ordinary citizens and denied Iranians the right to peaceful assembly and freedom of association.
The Iranian regime also carefully managed the selection of presidential candidates by allowing only regime-friendly candidates to seek the presidency. Of the 686 candidates who tried to register as presidential candidates
 

only eight were permitted to run.
“With Iran’s opposition leaders in jail and their supporters having been denied the ability to coordinate since June 2009, none of the eight regime-approved candidates represents a real alternative for Iranian voters. The person tagged to replace Ahmadinejad will simply be another of Ayatollah Khamenei’s puppets in the tragic and dangerous pantomime that is life for all Iranians.
“Canada commends the courage of the Iranian people who expressed their aspiration to freedom in the face of the ruthless suppressions. Given the regime’s manipulation of the collective will and democratic process, the results of the June 14 vote are effectively meaningless.
“Canada continues to stand with Iranians who are working on the ground, pushing for meaningful reforms and respect for basic rights. Canada is proud to support projects that expand opportunities for Iranians to freely express their views, including the University of Toronto’s Global Dialogue on the Future of Iran and the Pulse of Iran (Nabz-e Iran) project.
"While we long ago lost faith in the regressive and hollow Iranian regime, we have not lost faith in the Iranian people.”
A backgrounder follows.
- 30 -
For further information, media representatives may contact:
Foreign Affairs Media Relations Office
Foreign Affairs and International Trade Canada
613-995-1874
Follow us on Twitter: @DFAIT_MAECI

Backgrounder

The Iranian regime continues to invest in an expanding apparatus of repression. Under the authority of the Supreme Leader, the regime uses violence, intimidation, intelligence, surveillance and propaganda in an attempt to suppress opposition and manipulate the Iranian people. The Iranian Revolutionary Guard Corps (IRGC) plays an increasingly dominant role throughout the country, reflecting the growing militarization of the Islamic Republic.
All of the regime’s repressive tools have been fully deployed in the context of the 2013 presidential election out of fear of the opposition movement. The Islamic Republic of Iran Police (NAJA), Iran’s national police force, is the first line of defence against opposition, headed by Commander Esmail Ahmadi Moghaddam and his deputy commander, Ahmad Reza Radan. Alongside the police, the paramilitary Basij forces, headed by Mohammad Reza Naghdi, enforce ideological alignment through harassment, intimidation and violence. In the event of unrest, Revolutionary Guard units across the country are poised to reinforce the NAJA and the Basij: if opposition supporters rally in large numbers in Tehran’s Azadi Square, they will face the IRGC’s Seyed al-Shuhada Brigade, commanded by Brigadier General Ali Nasiri, and Mohammad Rasool Allah Brigade, under Brigadier General Mohsen Kazemini.
The regime’s intelligence and propaganda efforts have also grown more aggressive, with massive investment made in monitoring and controlling the Internet—and ultimately replacing it with an alternative completely closed off from the outside world. Heydar Moslehi, Iran’s Minister of Intelligence and Security, and Hossein Tayeb, head of the Revolutionary Guard’s intelligence branch, command vast, overlapping and competing networks of agents who operate online and in every corner of Iran. In the context of the presidential election, the regime’s “cyber army” has attacked opposition websites abroad, while the Iranian Cyber Police, headed by Brigadier General Kamal Hadianfar, persecutes bloggers and ordinary Iranians who express critical views on the Internet. With opposition voices eliminated, Director General Ezzatallah Zarghami fills the silence with Islamic Republic of Iran Broadcasting’s propaganda.
All Iranians are subjected to the regime’s machinery of repression, machinery frequently used by rival regime factions against one another. But opposition figures and peaceful civil society and human rights activists are relentlessly targeted because of the fundamental challenge they pose to the regime’s legitimacy. Four years after the upheaval of the Green Movement, reformist leaders Mir Hossein Mousavi and Mehdi Karroubi remain incommunicado under house arrest in Tehran along with their families. Mostafa Tajzdeh remains in jail after he and other reformists filed a lawsuit against several commanders of the IRGC for their alleged interference in the 2009 presidential elections. Lawyers Nasrin Sotoudeh—awarded an honorary doctorate by York University last week—and Mohammad Ali Dadkhah remain in Evin Prison for their defence of human rights. Lawyers Abdolfattah Soltani and Mohammad Seifzadeh have been repeatedly jailed for their work to defend the rights of citizens of Iran. Successive generations of student activists, such as Arash Sadeghi, Abdollah Momeni, Behareh Hedayat, Sayed Ziaoddin Nabavi and Majid Tavakoli, have been arrested, jailed, tortured or forced to flee. Women’s rights movements—notably the 2006 One Million Signatures Campaign—have been similarly targeted, dismantled or driven underground; women including Shiva Nazr-Ahari and Mahboubeh Karami remain in prison. Journalists and bloggers continue to push for freedom of expression, despite facing threats from regime authorities and arbitrary arrest: Jila Baniyaghoub, Ahmad Zeidabadi, Masoud Bastani, Foad Sadegh, Ali Ghazzali, Bahman Ahmadi-Amoyee, Isa Saharkhiz and Hossein Ronaghi-Maleki remain imprisoned today
.

----------------------------------- 

۱۳۹۲ خرداد ۲۰, دوشنبه

مجتبی خامنه ای در پس پرده، ف. م. سخن

مجتبی خامنه ای در پس پرده، ف. م. سخن


عکسی که «سایت تابناک» منتشر کرده گویای بسیاری از حقایق است. این نه سید علی خامنه ای ست که اداره ی حقیقی کشور را در دست دارد بل که این مجتبی خامنه ای ست که در پس پرده٬ اهرم های اصلی اداره ی کشور را در اختیار گرفته و به شکلی نامحسوس کل امور کشور را اداره می کند 
 

"بلاگ"های ف. م. سخن در این صفحه تا پایان انتخابات و اعلام نتایج رای گیری به بررسی روزانه موضوع انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و وقایع پیرامون آن می پردازد
-------- شنبه ١٨ خرداد -------
  mojtabaaFMS.jpg

دیکتاتورها اغلب فرامین کلی می دهند و این مجریان رده ی دوم هستند که این فرامین را باید برای اجرا به دستگاه های ذیربط ابلاغ کنند. حلقه ی واسطه ی میان سید علی خامنه ای و دستگاه ها٬ مجتبی خامنه ای ست که نقشی شبیه به نقش سید احمد را در زمان رهبری خمینی ایفا می کند.


مجتبی اما به مراتب خطرناک تر از سید احمد است. هر دوی این ها توسط پدران خود از دخالت مستقیم در سیاست منع شده اند اما دست آن ها برای اِعمال هر گونه سیاستی باز است. آنان می توانند به راحتی بر روسا و مدیران نهادها و سازمان های دولتی تاثیر بگذارند و کشتی سیاست را به سمتی برانند که خود خواهان آنند.

در انتخابات ریاست جمهوریِ پیشِ رو نیز٬ این مجتبی خامنه ای ست که به عنوان طراح ارشد٬ طرح های مهندسی انتخابات را به دستگاه های زیر دست ابلاغ می کند. این که چه کسی از صندوق ها بیرون بیاید٬ این که چه تعداد رای به کاندیدای مورد نظر رهبر داده شود٬ این که انتخابات چند مرحله داشته باشد٬ این که طریق مناظره ها و گفت و گو ها چه باشد٬ این که خبرنگاران و رسانه ها چه محدودیت هایی در کار خود داشته باشند و بسیاری کارهای ریز و درشت دیگر با برنامه ریزی و مدیریت مجتبی خامنه ای انجام می شود.

نباید انتظار داشت که نامزد مورد نظر رای دهندگان از صندوق های انتخابات بیرون بیاید. بر خلاف انتخابات گذشته -و به عبارت دقیق تر بر خلاف انتخابات پیش از سال ۸۸- که تقلب در انتخابات با دست بردن در تعداد آرا و کم و زیاد کردن آن ها در صندوق های مختلف صورت می گرفت و این کاری پر مشقت و وقت گیر بود٬ از انتخابات سال ۸۸ به بعد «رای نویسی» به «رای سازی» تبدیل شده است و حکومت در پی آن نیست که آرای ریخته شده به صندوق ها را کنترل کند و یا در آن ها دست ببرد. 

تجربه ی سال ۸۸ به مذاق حکومت خوش آمده و آن روش را بر روش های پیچیده ی گذشته ترجیح می دهد. فقط باید به نحوی رای سازی شود که موارد مشکوکی مثل فقدان رای باطله در هنگام اعلام آرا پیش نیاید و تناسب صد در صدی رعایت شود و تعداد آرای یک حوزه به اشتباه از صد در صد تجاوز نکند. 

تشخیص این امر نیز بسیار ساده است. من در هنگام دادن رای در سال ۸۸ با تعجب مشاهده کردم که مسئولان حوزه رای گیری اهمیتی نمی دهند که رای به کدامیک از صندوق ها -صندوق انتخابات ریاست جمهوری یا صندوق انتخابات میان دوره ای مجلس- ریخته می شود حال آن که در سال های پیشین در این امر بسیار مراقبت می شد. بعدا متوجه شدم که دلیلی برای مراقبت وجود نداشته چرا که اصلا قرار نبوده که آرای ما شمرده شود!

-------- پنجشنبه ١٦ خرداد -------
  بند کردن تلویزیون های خارج از کشور به ناموس مردم
 
بعد از جاانداز و پاانداز خواندن اصلاح طلبان و طرفداران جنبش سبز٬ اینک چشم ما به ناموس فروشی رای دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری روشن می شود. برخی از تلویزیون های اپوزیسیون خارج از کشور که ظاهرا وسیله ی دیگری برای تحریک مردم پیدا نکرده اند اکنون به ناموس مردم بند کرده اند و می گویند کسانی که به هر دلیل در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کنند مانند این است که همسر خود را عرضه می کنند. زهی وقاحت و بی شرمی!


به کار بردن اصطلاحات ناموسی البته در کشور ما سابقه ی دیرینه ای دارد. از لات ها و چاقوکش ها گرفته تا برخی از سازمان های سیاسی که جز با زبان فحش نمی توانند با حریف خود رو به رو شوند. نتیجه ی فحاشی های آن ها نیز معلوم است. یک عده همطراز این افراد به دور ایشان جمع می شوند و برای ایشان هورا می کشند و عقده های فروخورده ی خود را با زبان فحش بر روی دایره می ریزند و بعد از مدتی انگار که وجود نداشته اند٬ در دریای خروشان مردم مضمحل می شوند.

آقایان بد نیست به همین چهار سال پیش نگاه کنند که وقتی مردم بر خلاف نظر آن ها به پای صندوق های رای رفتند -و خیلی ها حتی بعد از سی سال برای اولین بار به پای صندوق های رای رفتند و رای خود را به مهندس موسوی و کروبی دادند- چه حرکت شگرفی در ایران به وقوع پیوست که حکومت هنوز بعد از چهار سال دچار پس لرزه های آن است و دو نفر از وابستگان درجه ی اول حکومت به خاطر مخالفت شان با همان حکومت و انتخاب راهی که مردم پیش پای آن ها گذاشتند در حصر به سر می برند. به غیر از این دو نفر٬ عده ی دیگری نیز از بدنه ی حکومت کنده شدند و امروز در داخل ایران به مراتب سر سختانه تر از اپوزیسیون مقیم خارج با حکومت مبارزه می کنند.

اکنون جوانان داخل ایران٬ شاید بخواهند برای ایجاد فضایی باز تر و زندگی یی آرام تر در انتخابات شرکت کنند؛ شاید هم نخواهند شرکت کنند. این تصمیم آن هاست و ما که در خارج در محیطی آرام و آزاد نشسته ایم حق نداریم برای آن ها تعیین تکلیف نماییم. آن ها حتی اگر با دادن رای به کسی٬ به اندازه ی یک سر سوزن آزادی و رفاه بیشتر به دست آورند حق شان است که از موقعیت انتخابات به نفع خود استفاده کنند. اگر هم بعد از تمام ارزیابی ها و شنیدن سخنان مخالفان داخل و خارج به این نتیجه رسیدند که رای ندهند باز این انتخاب آن هاست. حال کسانی در خارج از کشور به چه حقی به این اشخاص با زننده ترین کلمات و جملات توهین می کنند و رای دادن آن ها را برابر با عرضه همسرشان می خوانند؟ واقعا خجالت آور است.
اینان به خیال خود در قالب متلک و طنز به افراد خواهان اصلاح حکومت نام "جا انداز" داده اند و مثلا می خواهند از این کلمه ی دو پهلو در جهت توهین و تخفیف استفاده کنند و اگر کسی اعتراض کرد بگویند که منظورشان معنای مثبت کلمه بوده و قصد اهانت نداشته اند. البته مشخص است چه کسانی پیرامون چنین اشخاصی جمع می شوند و برای شان پستان به تنور می چسبانند. 

دهان به فحش گشودن کاری ست آسان و ارزان ولی آقایان مطمئن باشند که با این کار اگر چند نفر آدم حسابی هم دور آن ها باشند به زودی پراکنده خواهند شد چرا که همین اصطلاحات و الفاظ در مقابله با خودِ آن ها نیز به کار خواهد رفت و روسیاهی به زغال خواهد ماند.

-------- چهارشنبه ١٥ خرداد -------
  اشتباه بزرگ خامنه ای
 
دیکتاتورها برای حفظ حکومت شان الگوهایی دارند که تقریبا در همه جا یکسان است. آن ها به نظر اطرافیان شان تا آن جا بها می دهند که با نظر خودشان اختلاف نداشته باشد٬ به عبارت دیگر به کسانی مجال اظهار نظر می دهند که تاییدکننده ی رای آن ها باشند؛ در مواقع بحرانی تنها مطابق نظر خود عمل می کنند؛ رای شان قاطع است و بازگشت از رای پیشین را عیب و عار می دانند؛ به شدت از آن چه موجب تحرکات مردمی شود وحشت دارند و دستور سرکوب سریع آن را می دهند...

در این چهارچوب٬ دیکتاتورها هم گهگاه مرتکب خطا می شوند. در جریان خیزش دانشجویی ۱۸ تیر ۷۸ خامنه ای اشتباهی مرتکب شد که بلافاصله آن را تصحیح کرد. در آن روز او با حالی زار و نزار گفت دانشجویان عکس مرا آتش می زنند و عیبی ندارد. یکی دو روز نگذشت که تُنِ صدای لرزان او تبدیل به غرش حیوانی زخم خورده شد و دستور سرکوب دانشجویان را داد. 

در انتخابات پیش رو نیز خامنه ای دچار اشتباهی بزرگ شده و آن گفتن این است که نظر خاصی به هیچ کاندیدایی ندارد و همه باید منتظر شوند و ببینند خداوند دل های مردم را به سوی کدام یک از نامزدها هدایت خواهد کرد.

خامنه ای نیک می داند که مردم عادی در این انتخابات حضور چشمگیری نخواهند داشت. آن ها اگر هم به خاطر مُهر کردن شناسنامه شان در انتخابات حضور یابند حداکثر رایی سفید یا با نامی غیر از نامزدها به صندوق خواهند انداخت. خامنه ای می داند که دستگاه وزارت کشور و دستگاه امنیتی و سپاه باید رای ها را بسازند و دست کم٬ نامزدی را با ۲۵ میلیون رای از صندوق ها بیرون بیاورند. اگر این کار در دور اول انتخابات صورت نپذیرد احتمال وقوع حوادث غیر قابل پیش بینی افزایش خواهد یافت لذا بهتر است سر و ته ماجرای انتخابات هر چه زودتر به هم آید و قال قضیه کنده شود. 

گفتن این که نظر خاصی به کسی ندارم٬ کار رای سازان و رای نویسان دستگاه های نظامی وامنیتی را دشوار خواهد کرد. آن ها باید دقیقا بدانند که نظر آقا به کیست و همان را با حداکثر آرا از صندوق ها بیرون بکشند. خامنه ای قطعا این اشتباه را تصحیح خواهد کرد. باید منتظر باشیم و از رفتار نامزدهای نزدیک به تمامیت خواهان متوجه شویم کدام یک از آن ها نظرش به نظر آقا نزدیک تر است و آقا او را به دیگران ترجیح می دهد.


-------- سه شنبه ١٤ خرداد -------
 
خداوند تاریخ و نامزدهای ریاست جمهوری


خداوند تاریخ خداوندی ست که پیامبرانش تاریخ نگارانند. این پیامبران با کتب تاریخ خود از توانایی های خداوند تاریخ می نویسند. خداوندی که برای مستبدان و خودکامگان٬ خداوند وحشت است و برای آزادی خواهان و مبارزان راه مردم٬ خداوند رحمت.

توانایی های خداوند تاریخ را در ایران خودمان بارها به چشم دیده ایم؛ دیده ایم که چگونه شاهان قدر قدرت را از عرش به فرش کشیده است و چگونه لعنت ابدی را نصیب روحانیون خودخداپندار کرده است. خداوند تاریخ خداوندی ست که خداآفرینان بدسگال را به روز سیاه می نشاند و رهروان راه آزادی را چه زنده باشند و چه جان باخته باشند بر رفیع ترین جایگاه انسانی می نشاند. 

خداوند تاریخ خطاکاران را نمی بخشد اما با کتب تاریخ اش به آنان راه بازگشت و اصلاح را نشان می دهد. خداوند تاریخ در مقابل مستبدان فقط و فقط یک راه و در مقابل آزادی خواهان هزاران راه می نهد تا آن را طی کنند و رستگار شوند. تنها راهی که در مقابل مستبدان بدکار قرار دارد٬ بازگشت از راه خطا و رفتن به سوی آزادی ست. به سوی حفظ حرمت بشر. به سوی به رسمیت شناختن حقوق بشر.

در دوران معاصر٬ خداوند تاریخ٬ خمینی را رسوا کرد. او را بدنام و بی آبرو کرد. 

خمینی از راه آزادی به بیراهه ی استبداد رفت و این بیراهه را تا به آخر پیمود. او رستگار نشد. هواداران او نیز رستگار نشدند. خداوند تاریخ با آیه های عبرت انگیز٬ سرگذشت خلخالی ها و لاجوردی ها و ری شهری ها را به اهل عبرت نشان داد. خداوند تاریخ حتی سرگذشت دردناک بی اعتنایان به حقوق مردم و چشم فرو بستگان بر جنایت ها را هم پیش چشم ما نهاد: از سرنوشت مهندس موسوی و حجت الاسلام کروبی تا عاقبت کار آیت الله هاشمی رفسنجانی.

خداوند تاریخ اما از راه استبداد بازگشتگان را دوست داشت و آن ها را عاقبت به خیر کرد. نمونه هایش آیت الله منتظری و آیت الله طاهری.

و خداوند تاریخ٬ این خداوند بصیر و سمیع٬ سرنوشتی تلخ برای سید علی خامنه ای رقم زد. او را بی آبرو کرد. او را در مقابل مردم ذلیل و بی حرمت کرد. او را مسخره ی خاص و عام کرد...

و اما امروز٬ خداوند تاریخ می خواهد٬ با دو نامزد ریاست جمهوری که ظن آن می رود که می خواهند کاری در جهت مردم بکنند و نیز پشتیبانان و هواداران آن ها اتمام حجت کند. اگر خطا کنند خداوند تاریخ آن ها را نخواهد بخشید. اینان اگر خود را ملعبه ی دست خداآفرینان بدکردار کنند و چونان عروسکی بی اراده خود را در اختیار بازیگردانان خودخداپندار قرار دهند خداوند تاریخ از آنان نخواهد گذشت. 

یگانه راهِ درستِ پیشِ رویِ آنان و نیز پشتیبانان شان خودداری از بازیچه ی دست شدن بازیگردانان حکومتی ست؛ بازیگردانانی که نتیجه ی بازی را از هم اکنون تعیین کرده اند و بی توجه به آرای مردم نتایج مورد نظر خود را از صندوق ها استخراج خواهند کرد.

خداوند تاریخ٬ خداوندی خردمند است و اهل خرد را دوست می دارد. انتظار می رود که این دو نامزد و نیز پشتیبانان شان خرد خود را به کار گیرند و نه بر پایه ی احساسات -که سخت گمراه کننده است- بل بر اساس شواهد و مدارک موجود تصمیم درست را اتخاذ کنند. باشد که خداوند تاریخ آنان را نیز بر صفحات تاریخ این مرز و بوم روسفید گرداند.

-------- یکشنبه ١٢ خرداد -------
  دست بوسی اصلاح طلبانه
 
خدا بیامرزد آیت الله منتظری را. زمانی بود که اهل دانش و سرمایه به خاطر شرایط نابهنجار علمی و اقتصادی از ایران فرار می کردند و بازگرداندن آن ها به کشور مشکل شده بود. آیت الله منتظری در آن زمان جانشین بر حق امام بود و گهگاه در زمینه های مختلف اظهار نظر می کرد. در یکی از این اظهار نظرها چیزی گفته بود به این مضمون که در ایران مشکلی برای کسانی که می خواهند بازگردند به وجود نمی آید و هر کس رفته است اگر جرمی مرتکب نشده برگردد. تندروها بعد از این اظهار نظر شروع به غر و لند کردند که نخیر! برگشتن به این آسانی ها نیست. آیت الله ساده دل ما هم در واکنش به این اظهار نظرها گفت آقا بگذارید این ها برگردند بعد این حرف ها را بزنید!


حال٬ ما نیز از زبان آیت الله درگذشته به آقای حسن روحانی که نمایندگی بخشی از اصلاح طلبان نزدیک به هاشمی رفسنجانی را بر عهده دارند می گوییم٬ جناب شیخ دیپلمات! بگذارید انتخابات تمام شود بعد دست تان را برای بوسیده شدن به جلو دراز کنید.

این دست بوسی البته یک واقعیت تلخ را به ما نشان می دهد. در حکومت اسلامی٬ سلسله مراتبی وجود دارد و کسی که در رده ی پایین قرار دارد باید دست بالاتر از خود را ببوسد و این کار آن قدر ادامه پیدا کند تا به رهبر معظم برسد که البته ایشان قرار نیست دست کسی را ببوسند و تنها وظیفه شان جلوس بر تخت سلطه و سلطنت و تکیه زدن بر آن است. 

dastbousiFMS.jpg
[لینک به منبع تصویر]


به بیان دیگر٬ در سلسله مراتب حکومت اسلامی٬ چه تندرو باشی چه میانه رو٬ چه اصول گرا باشی چه اصلاح طلب٬ مجبوری٬ آری مجبوری٬ دست بالاتر از خود را حال در عین یا در ذهن ببوسی و مراتب خضوع و فرمانبرداری خود را اظهار داری. این از خواص سیستم ولایت فقیه است. وقتی عده ای در حسینیه ی آقای خامنه ای٬ روی جای پای او می افتند و زمین را لیس می زنند٬ وقتی ته مانده ی غذای احمدی نژاد را -لابد برای خواص درمانی اش- میل می کنند٬ وقتی جای نشیمنگاه آقا را در کوه٬ محل زیارت مریدان حضرت اش می کنند٬ یک دستبوسی ساده از یک کاندیدای نه چندان شناخته شده ی اصلاح طلب٬ چیز مهمی نیست. باید به خود گفت٬ دبدبه و کبکبه ی رئیس جمهوری که هنوز انتخاب نشده این باشد معلوم است دبدبه و کبکبه ی رهبری که بیست وچهار سال است رهبر است چه خواهد بود. 

-------- شنبه ١١ خرداد -------
  منوچهر نوذری و مناظره انتخاباتی
 
سه چیز در حکومت اسلامی چنان به وضوح نمایان شده است که در تاریخِ آیندگان٬ حتما به تفصیل از آن ها یاد خواهد شد. یکی بی رحمی ذاتی اسلام حکومتی؛ دوم ارج دروغ و دروغگویی و توجیه وسیله برای رسیدن به هدف؛ و سوم ابتذال فرهنگ اسلام حکومتی وقتی تسلط بر همه چیز دارد و اجازه و امکان رشد فرهنگ های دیگر را نمی دهد. مورد اول را در زندان ها و شکنجه گاه ها و بیدادگاه های حکومت اسلامی دیده ایم و می بینیم. مورد دوم را در رفتار و گفتار و کردار سردمداران حکومت اسلامی. و مورد سوم را در وضع مهم ترین رسانه ی فرهنگ ساز کشور یعنی صدا و سیمای حکومت اسلامی.


از ابتذال و سخافت فیلم ها و سریال ها و رفتار مجریان و امثال این ها بسیار گفته ایم و نوشته ایم. مناظره ی اخیر نامزدهای ریاست جمهوری مثال دیگری ست برای ابتذال فرهنگی حاکم بر افکار حکومت اسلامی و بازتاب آن در رسانه حکومت یعنی صدا و سیما.

این که مناظره تبدیل به مسابقه تستی می شود و صدای برخی از نامزدهای حاضر در استودیو در می آید امر عجیبی نیست. جای مرحوم منوچهر نوذری خالی تا -با کارت هایی که در کف دست اش می گرفت و با لبخند و طنز از شرکت کنندگان در مسابقه سوال می کرد و گهگاه آن ها را دست می انداخت- به جای مرتضی حیدری در این مناظره حضور یابد و نامزدها را با سوال های خود بپیچاند که اگر هیچ خاصیتی نداشت مردم حداقل مثل فیلم های مسعود ده نمکی و صدا در کردن بایرام و لات بازی های مجید سوزوکی می خندیدند و لحظات شاد و فرح بخشی با حضور نامزدهای ریاست جمهوری فراهم می آمد.

سالی که نکوست از بهارش پیداست. مناظره نامزدهای ریاست جمهوری که این چنین باشد معلوم است چه رئیس جمهوری از آن بیرون خواهد آمد.

گزارش ۸ سال نقض حق تحصیل دانشجویان در ایران: بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومیت از تحصیل و دانشجوی ستاره دار


گزارش ۸ سال نقض حق تحصیل دانشجویان در ایران: بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومیت از تحصیل و دانشجوی ستاره دار

دانشجونيوز ـ گزارش ۸ سال نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی در دانشگاه های کشور با هدف معرفی سازمان های موثر در نقض حق تحصیل و ارائه اسامی بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومین از تحصیل و دانشجویان ستاره دار منتشر شد.

این گزارش که توسط کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت با همکاری سایت دانشجونیوز و کمپین دفاع از حق تحصیل آماده شده، به ارائه برخی از مستندات و همچنین اطلاعات طبقه بندی شده بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومین از تحصیل از فروردین ماه ۱۳۸۴ تا اسفند ۱۳۹۱ می پردازد.

گزارش نقض حق تحصیل همچنین در اختیار گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران و گزارشگر ویژه حق تحصیل سازمان ملل متحد قرار خواهد گرفت.

این گزارش در حالی منتشر می شود که در روزهای اخیر روابط عمومی وزارت علوم با صدور اطلاعیه ای اعلام کرده بود که "ستاره‌دار کردن دانشجویان توسط وزارت علوم در سال‌های اخیر کذب محض است".


پس از روی کار آمدن محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، بخشی از سیاست های وزارت علوم ایران و سازمان سنجش آموزش کشور به طور پررنگ تری در راستای تصمیمات نهادهای سرکوبگر برون دانشگاهی مانند وزارت اطلاعات و بخش هایی از قوه قضائیه قرار گرفت. علاوه بر این، با تصمیم وزیر علوم و تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی، افراد جدیدی به عنوان روسای دانشگاه های کشور منصوب شدند که در طول این سال ها سهم عمده ای در محرومیت از تحصیل دانشجویان داشته اند. تکذیب وجود دانشجویان ستاره دار در این سال ها در حالی صورت می گیرد که هم اکنون شماری از این دانشجویان به دلیل فعالیت های مرتبط با حق تحصیل در زندان هستند.

گزارش فارسی: برای دریافت و مشاهده متن کامل فارسی این گزارش اینجا را انتخاب کنید.
گزارش انگلیسی: برای دریافت و مشاهده متن کامل انگلیسی این گزارش اینجا را انتخاب کنید.

این گزارش در سه بخش کلی، اطلاعات اولیه در مورد نقض سیستماتیک حق تحصیل و آموزش شهروندان ایرانی را ارائه کرده است. بخش اول این گزارش به نقش نهادهای موثر در نقض حق تحصیل شماری از شهروندان در ایران می پردازد. بخش دوم این گزارش به نحوه نقض حق تحصیل پنج گروه مشخص؛ دانشجویان ستاره دار، محروم از تحصیل، اخراجی، اقلیت های مذهبی و زنان؛ در ایران با ارائه جزئیات و نمونه هایی در مورد هر گروه می پردازد. بخش سوم و نهایی این گزارش حاوی پیوست هایی مانند فهرست اطلاعات طبقه بندی شده بیش از ۱۰۰۰ مورد نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی (۲۵۰ مورد اخراج اساتید و دانشجویان و ۷۶۸ مورد محرومیت از تحصیل) پس از سال ۱۳۸۴ و مدارک اخراج و محرومیت از تحصیل دانشجویان است.

برخی از بخش های این گزارش تفصیلی در حالی در ادامه آمده است که برای مشاهده اسامی محرومین از تحصیل و دریافت گزارش کامل می توانید از اینجا اقدام کنید.

ـــــــــــــــــ

بخش اول- نهادهای رسمی موثر در محروميت از تحصيل شهروندان ايرانی

در سال های اخیر، سازمان های مختلفی در کشور در محرومیت از تحصیل شهروندان ایرانی نقش مستقیم و یا غیر مستقیم ایفا کرده اند. در این بخش به معرفی برخی از این نهادها و نحوه عملکرد آنان می پردازیم.

برای دیدن اطلاعات بیشتر بر روی عناوین کلیک کنید.

الف. سازمان سنجش آموزش کشو ر 
http://www.daneshjoonews.com/node/9172

ب. شورای عالی انقلاب فرهنگی  http://www.daneshjoonews.com/node/9172

ج. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری 

 http://www.daneshjoonews.com/node/9173

د. دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
http://www.daneshjoonews.com/node/9173

ه. وزارت اطلاعات  http://www.daneshjoonews.com/node/9174

و. قوه قضائیه  http://www.daneshjoonews.com/node/9174

ز. کمیته انضباطی دانشگاه و حراست   http://www.daneshjoonews.com/node/9174


ــــــــــــــــ

بخش دوم: گروه های مختلف محروم از تحصيل در ايران

همان گونه که ذکر شد، دانشجویان ایرانی در سال های اخیر به دلایل و شکل های مختلف از حق بدیهی تحصیل در دانشگاه های ایران محروم شده اند. در پیوست ۵ این گزارش به ۷۶۸ مورد احکام محرومیت دانشجویان از تحصیل و ۲۵۰ مورد اخراج دانشجویان و اساتید از دانشگاه های ایران با شرح جزئیات این موارد از فروردین ۱۳۸۴ تا اسفند ماه ۱۳۹۱ اشاره شده است. علاوه بر این نزدیک به ۶۵۰ مورد محرومیت از تحصیل و اخراج شهروندان از دانشگاه های کشور به ثبت رسیده که اسامی آنان منتشر نشده است. لازم به ذکر است این گزارش تنها بخشی از موارد مستند شده ای است که شهروندان ایرانی از حق بدیهی تحصیل محروم شده اند. در بسیاری از موارد دانشجویان به دلیل فضای امنیتی و یا قول هایی مبنی بر تجدیدنظر در پرونده از افشای اطلاعات مرتبط با محرومیت از تحصیل خود خودداری می کنند.

برای دیدن اطلاعات بیشتر بر روی عناوین کلیک کنید.

الف. دانشجویان ستاره دار  
http://www.daneshjoonews.com/node/9175

ب. محرومین موقت و دائم از تحصیل 

 http://www.daneshjoonews.com/node/9176

ج. اخراج از دانشگاه  

 http://www.daneshjoonews.com/node/9177

د. محرومیت اقلیت های مذهبی از تحصیل  http://www.daneshjoonews.com/node/9178

ه. محرومیت زنان از تحصیل   http://www.daneshjoonews.com/node/9179


ــــــــــــــــ

نتيجه گيری

اقدام حکومت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جلوگیری از تحصیل شمار زیادی از شهروندان ایرانی به دلیل عقاید سیاسی، مذهبی و یا فعالیت های صلح آمیز بدور از خشونت، و یا تبعیض تحصیلی علیه زنان به دلیل جنسیت، علاوه بر اینکه رفتاری مخالف با شان و کرامت انسانی است؛ مخالف بندهایی از قانون اساسی کشور و همچنین میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی است که ایران به رعایت مفاد آن متعهد شده است.

بر اساس بندهایی از ماده دوم و ماده سیزدهم "میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی"که جمهوری اسلامی ایران نیز بدان متعهد شده است، آموزش عالی باید به طور مساوی برای همه شهروندان، "بدون هیچ نوع تبعیض از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی و یا هر عقیده دیگر یا اصل و منشاء ملی یا اجتماعی، دارایی، نسب یا هر وضعیت دیگر" در دسترس باشد.

رفتار جمهوری اسلامی در محرومیت شهروندان از تحصیل همچنین به طور آشکار با اصول متعددی از اعلامیه جهانی حقوق بشر، پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون یونسکو علیه تبعیض تحصیلی در تضاد است.

در بخش هایی از بند اول ماده ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر به صراحت ذکر شده است که "دستیابی به آموزش عالی به شکلی برابر برای تمامی افراد و بر پایه شایستگی های فردی صورت پذیرد". این در حالی است که بندهای دیگری از این این اعلامیه جهان شمول نیز به شکلی اشکار توسط جمهوری اسلامی ایران با محرومیت از تحصیل شهروندان به شکلی غیر قانونی و تبعیض آمیز نقض می گردد.

در بند نخست کنوانسیون یونسکو علیه تبعیض تحصیلی نیز هرگونه محرومیت و محدودیتی بر اساس مواردی مانند زبان، مذهبی، عقاید سیاسی یا سایر عقاید نفی شده است.

اگر چه جمهوری اسلامی ایران همواره با انکار محرومیت از تحصیل شهروندان به دلایل مختلف سیاسی، عقیدتی و ... مسئولیت اقدامات غیر انسانی خود را نپذیرفته است، اما تصویب قوانین ناعادلانه، تعداد بالای محرومین از تحصیل در ایران و شواهد موثق در این زمینه می بایست به اقدام جدی و پیگیرانه از سوی نهادهای مسئول بین المللی در این زمینه منجر گردد.

حکومت ایران باید در مرحله نخست کلیه احکام ناعادلانه محرومیت از تحصیل صادر شده را لغو، و نسبت به تغییر قوانین تبعیض آمیز خود اقدام نماید. همچنین دانشجویان محروم از تحصیل زندانی مانند ضیا نبوی و مجید دری که به جرم پیگیری حق تحصیل و عضویت در شورای دفاع از حق تحصیل بازداشت و به احکام طولانی مدت حبس محکوم شده اند، را آزاد کند.

اسامی بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومیت از تحصیل شهروندان ایرانی در دانشگاه های کشور را می توانید از پیوست ۵ گزارش، صفحه ۶۳، دنبال کنید.(لینک زیر)

http://www.mediafire.com/view/p86anu7hrqod2sc/The_Right_to_Education_Fa.pdf