نامه سرگشاده کورش زعيم به مهدی طائب

خوزستان من، ايران من است.( نامه سرگشاده کورش زعيم به مهدی طائب)

 کورش زعيم ،عضو شورای مرکزی جبهه ملی ايران

---------------------------

 مهدی طائب ،رياست قرارگاه راهبردی عمار

 

جناب حجت الاسلام مهدی طائب،
رياست محترم قرارگاه راهبردی عمار

سخنان اخير شما درباره خوزستان و سوريه، وحشت به دل ايرانيان باشرف و ميهن پرست در ايران و برونمرز انداخت. اين اظهارات شما که فرموديد "دشمن اگر بخواهد سوريه يا خوزستان را بگيرد، الويت با اين است که ما سوريه را نگه داريم، و اينکه سوريه استان سی و پنجم برای ماست، يا اينکه اگر سوريه را نگه داريم، خوزستان را می توانيم پس بگيريم، يکی از شگفت انگيزترين انديشه های راهبردی در تاريخ سياست خارجی کشورهاست.

نخست اينکه کشور سوريه يک کشور مستقل، عضو سازمان ملل و دارای ملتی با غرور ملی و پيشينه چند هزار ساله است. من تصور نمی کنيم که ملت بزرگ سوريه از اينکه شما کشورشان را استانی از استانهای جمهوری اسلامی بخوانيد شادمان شوند. برعکس اين سخنان تخم دشمنی را در ذهن آنان خواهد کاشت، اگر که هم اکنون با ما دشمن خونی نشده باشند.

دوم اينکه سوريه سرنوشت خود را دارد و اين سرنوشت در دست چندين کشور قدرتمند قرار گرفته که جمهوری اسلامی را هم می توان در آن زمره شمرد. آن کشورهای قدرتمند ديگر، که مجموعشان دهها بار از ما قدرتمندتر هستند، از شکست راهبردی خود در سوريه خوششان نمی آيد، ولی از شکست راهبردی جمهوری اسلامی شادمان می شوند. آنها قصدشان همين است که همه گناهان را متوجه جمهوری اسلامی کنند تا بتوانند گامهای بعدی را آسان تر، و با مواضعی حق بجانب تر در برابر افکار عمومی جهان، بردارند. آيا هيچکدام از سياستمداران و ديپلمات های آنها را ديده يا شنيده ايد که با چنين ادبياتی در ملاء عام سخن بگويند؟ حضرتعالی در سمت رييس قرارگاه راهبردی عمار مسئول اقدامات "راهبردی" شناخته می شويد و سخنان شما دست کم گرفته نمی شود. سياستمداران کشورهای موفق در جنگ سخت نرم سخن می گويند، در صورتيکه حضرتعالی در جنگ نرم بسيار سخت سخن می رانيد.

جنابعالی با اعلام علنی برنامه تشکيل بسيج سوريه با ۶۰ هزار حزب‌اللهی و تحويل گرفتن جنگ کف خيابان‌ها از ارتش سوريه، عملا کشتار بيش از ۷۰ هزار نفر در سوريه را به گردن ايران انداختيد. اين دقيقا اعترافی است که دشمنان جهانی ما می خواستند از دهان ما بشنوند.

سوم اينکه اگر خوزستان را از دست بدهيم، هرگز نخواهيم توانست آن را پس بگيريم، زيرا دشمنان ما شرايطی را بوجود خواهند آورد که طبق قانونهای بين المللی دست ما از آن منطقه کوتاه شود. اگر برای بازپس گيری آن حمله کنيم، مواجه با نيروهای بين المللی از جمله ناتو خواهيم شد. من ترجيح می دهم وارد جزئيات نشوم، حضرتعالی می توانيد از مشاوران آگاه خود استفسار کنيد. از سوی ديگر، با رفتن خوزستان، درآمد کشور از نفت از دست خواهد رفت و شما ديگر توان کمک به سوريه را نخواهيد داشت. البته برای ملت خودمان از دست دادن اين درآمد تفاوتی نخواهد کرد. مدتهاست که از بهره اين درآمد محروم هستند.

تاکيد شما بر عدم وجود تهديد منطقه ای برای ايران، با نام بردن از افغانستان و پاکستان و عراق، از يک "قرارگاه راهبردی" نيز شگفت انگيز بود. ما دشمنان ثروتمند و تا دندان مسلح در جنوب خود داريم که چيزی بجز درهم شکستن ايران را در سر ندارند. اگر خودشان جرات حمله نداشته باشند، بزرگترين پايگاه دريايی و هوايی تاريخ بشريت در دويست کيلومتری ماست و دستکم پنج کشور مقتدر در نزديک مرزهای ما حضور و آمادگی جنگی دارند. پيرامون ما هيچ کشوری دوست ما نيست و همه با رغبت به دشمنان ما کمک خواهد کرد.

جناب حجت الاسلام طائب، با توجه به موقعيت قدرتمندی که در گذشته داشته و اکنون داريد، من می دانم که طرف شدن با شما کار بسيار بسيار خطرناکی است؛ ولی من ميهنم را بيش از اين ملاحظات دوست دارم، و اگر شما بخواهيد خوزستان من را با سوريه معاوضه کنيد من با شما سر جنگ خواهم داشت.

با گراميداشت و ترس از واکنش شما،

کورش زعيم
عضو شورای مرکزی جبهه ملی ايران
۲۷ بهمن ۱۳۹۱

عکس جدیدی از مزدور حزب الله که در جنایات کودتا همواره در محل حضور داشته این بار در معیت خامنه ای در کردستان

عکس جدیدی از مزدور حزب الله که در جنایات کودتا همواره در محل حضور داشته این بار در معیت خامنه ای در کردستان 

سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران مطرح کرد: آغاز دور جدیدی از اعدام‌های مخفیانه در زندان‌های ایران

برعکس آنچه مقامات ایران ادعا می کنند که برایشان مهم نیست، ایران خیلی سعی می کند که در مجامع بین المللی محکوم نشود. بنابراین بسیار مهم است که نهادهای حقوق بشری بیشتری در این زمینه بخصوص مسئله اعدامها فعالیت کنند تا جلوی نقض حقوق بشر در ایران گرفته شود.

طی هفته های گذشته گزارشاتی مبنی بر اعدامهای گسترده در زندان وکیل آباد مشهد منتشر شده که نشان از آغاز دور جدیدی از اعدامهای مخفیانه در زندان های ایران دارد.

در هفدهم بهمن ماه سال جاری سازمان حقوق بشر ایران در گزارشی خبر از اعدام چهارصد زندانی در زندان وکیل آباد مشهد داد. در این گزارش آمده است که اعدام مخفیانه زندانیان هر یکشنبه و چهارشنبه صورت می گیرد. اگرچه اطلاعات تفصیلی در مورد تعداد زندانیان اعدام شده فراهم نیست، اما با این وجود حداقل در یک مورد از این اعدام ها تعداد ۵۰ نفر اعدام شده  و تعداد ۴۰۰ نفر نیز در چهار یا پنج ماه گذشته اعدام شده اند.

سازمان حقوق بشر ایران و چندین سازمان مدافع حقوق بشر دیگر در سپتامبر ۲۰۱۰ پیرامون اعدام های دسته جمعی و مخفیانه در زندان وکیل آباد هشدار داده بودند. بر اساس گزارش سالانه ی این سازمان در مورد مجازات اعدام در ایران، حداقل ۲۲۶ زندانی در سال ۲۰۱۰و ۱۳۳ زندانی در سال ۲۰۱۱ در این زندان اعدام شدند. بیش از ۲۰۰ مورد دیگر اعدام نیز به دلیل فقدان جزئیات کافی در گزارش اعلام نشد.

به این مناسبت سایت ملی-مذهبی با محمود امیری مقدم سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران در خصوص از سر گیری اعدامهای مخفیانه به گفت و گو نشسته است که متن آن در پی می آید:

آقای امیری مقدم! اخیرا اخباری در مورد اعدام چند صد زندانی منتشر شده است می توانید اطلاعاتی در این زمینه در اختیار ما قرار دهید؟

در حقیقت اعدام های مخفیانه در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ که به شکل وسیعی منتشر شد و واکنش جوامع بین المللی حقوق بشر باعث شد این اعدامها متوقف شوند. تا قبل از پاییز ۲۰۱۱ که این اعدامها متوقف شد، هر دو هفته یکبار عده زیادی از زندانیان گاهی شصت تا هفتاد نفر اعدام می شدند. چند ماه پیش از اعدام ۳۵ زندانی اطلاع پیدا کردیم، ولی‌ بعد مشخص شد که موج جدیدی از اعدام‌های دسته جمعی و مخفیانه آغاز شده است. بطوری که هفته‌ای دو نوبت احکام اعدام اجرا می شد و در مواردی هم سه روز در هفته گزارش شده است.

پس از گزارش اخیر سازمان حقوق بشر این اعدامها همچنان ادامه دارد؟

تا سه‌ هفته پیش که سایت حقوق بشر ایران این گزارش را منتشر کرد هنوز اعدام‌ها ادامه داشت. البته بعد از اعدامهای دوره قبل افشا شد و مجبور به توقف آن شدند.

با توجه به اینکه این اطلاعات از منابع موثق داخل ایران بدست می آید آیا برای دسترسی به آمار دقیق این اعدامها با مشکلاتی مواجه بوده اید؟

بله، بر اساس گزارش‌های رسیده افرادی در این رابطه برای باز جویی برده شده اند. زیرا برای مقامات ایرانی خیلی مهم بود که بدانند این منابع که این اخبار را افشا می کردند چه کسانی هستند تا با بازداشت آنها درز این اخبار را متوقف کنند. در حقیقت بخاطر این شرایط سخت امنیتی در ایران و بطور خاص در مشهد دسترسی به جزییات این اطلاعات دشوارتر شده است و شاید روند دسترسی به اطلاعات کمی کندتر شده است.

این اعدامها بطور گسترده دقیقا از چه زمانی شروع شد؟

اولین گزارش‌ها در رابطه با اعدام‌های دسته جمعی‌ در زندان وکیل به بهار ۲۰۱۰ برمی گردد. البته ما نمی توانیم مطمئن باشیم که قبل از بهار ۲۰۱۰ اعدام دسته جمعی و مخفیانه در این زندان وجود نداشته است.

واکنش دستگاه قضاییه چه بوده آیا صحت این اعدامها را تایید کرده است؟

اگرچه بطور علنی همیشه این اخبار را رد می کرد اما یک مورد اعدام بالای شصت نفر در یکروز را تایید کرد. و در یکی‌ از جلسات با دیپلمتهای خارجی‌ قوه قضائیه به ۶۷ اعدام در یک روز اعتراف کردند . از سوی دیگر برای نمونه دادستان بیرجند هم سال گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت در سال ۱۳۹۰، ۱۴۰ نفر به اتّهام قاچاق مواد مخدر در خراسان جنوبی اعدام شده اند. این در حالی‌ ‌ست که فقط کمتر از ۲۰ مورد این اعدام‌ها در رسانه‌های رسمی‌ گزارش شده بود.

این اعدامهای مخفیانه تنها محدود به مشهد و بیرجند می شود یا در شهرهای دیگر هم اعدامهای گروهی وجود دارد؟

این اعدامها در استان خراسان در سال گذشته صورت گرفت و از همه وسیع تر در زندان وکیل آباد مشهد این اعدامها گزارش شده است. به جز زندان‌های خراسان ، از زندان قزل حصار هم گزارش‌های متعددی در مورد اعدام‌های دسته جمعی‌ و مخفیانه رسیده است. ما سال گذشته موفق به تأیید ۲۵ مورد از این اعدام‌ها شدیم اما به احتمال زیاد تعداد واقعی‌ اعدام‌ها در قزل حصار خیلی‌ بالاتر از آمار گزارش شده است. چون در این زندان هم مثل وکیل آباد زندانیان زیادی هستند که محکوم به اعدام میباشند و تعداد آنها حتا از زندان وکیل آباد هم میتواند بیشتر باشد.

این زندان بسیار وسیع است و نگهداری زندانیان محکوم به اعدام هم در آن زیاد است. متاسفانه این اعدامها مخفیانه بوده است و امکان مستند سازی در خصوص این اعدامها برای ما نبود. اما این اعدامها در زندان قزل حصار از سوی منابع موثق تایید شده است. در گزارش سالانه۲۰۱۱ ما توانستیم اعدام مخفیانه در پانزده زندان مختلف را تایید کنیم که در شرایط خفقان شدید کار بسیار دشواری بود. به همین دلیل اعدامهایی هم وجود داشته که اعلام نشده است و مسئولین هم بارها گفته اند که تعداد حکم اعدامها را اعلام نمی کنیم.

آیا اعدامهای مخفیانه یا اعدامهایی که در ملاء عام صورت می گیرد با چارچوب قوانین بین المللی حقوق بشر سازگار است؟

در قوانین بین المللی آمده است که اعدام تنها برای جرایم بیرحمانه ذکر شده است و طبق این اعدام برای قاچاق مواد مخدر نباید وجود داشته باشد. اما در کشورهایی که آن را اجرا می کنند ممنوع هم نیست. در مورد اعدام در ملاء عام هم بارها در بیانیه های حقوق بشری آمده است که این امر نه تنها یک شیوه بیرحمانه برای کسانیکه اعدام می شوند است بلکه نقض حقوق مردم عادی هم هست. حتی در اعدامهای ملاء عام شاهد بودیم که کودکان هم این اعدامها را تماشا می کردند و این نقض حقوق کودکان است. اما همانطور که ذکر کردم تاکنون قانونی برای ممنوعیت آن وجود ندارد. این یکی از خواسته های ما است که اجرای این اعدامها را در ملاء عام ممنوع کنند. حتی نحوه این اعدامها هم ضد بشری است. در حقیقت حلقه آویز کردن با خالی کردن تکیه گاه زیر پای فرد قطع نخاع صورت می گیرد و فرد بلافاصله می میرد اما در ایران با کشیدن طناب چندین دقیقه مرگ فرد اعدامی طول می کشد که این یک نوع شکنجه هم محسوب می شود.

آقا امیر مقدم! تحلیل شما از افزایش روند اعدامهای مخفیانه در مقاطع زمانی مختلف توسط حاکمیت ایران چیست؟

در واقع حکومت از اعدام بعنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت استفاده می کند. هر زمان که حکومت حمایت مردم و حتی طرفداران خودش را از دست می دهد این اعدامها را برای ایجاد رعب و وحشت افزایش می دهد تا چند صباحی بیشتر به عمر خود ادامه دهد.

به عنوان آخرین سوال به نظر شما واکنش و اعتراض مجامع بین المللی و سازمان ملل تا چه حد در توقف روند اعدام در ایران موثر است؟

فشارهای نهادهای بین المللی و کشورهایی که با ایران روابط دیپلماتیک دارند بسیار تاثیرگذار است. ایران اینگونه ادعا می کند که این اعتراضات تاثیری در تصمیم گیری های آنها ندارد اما به هیچوجه اینطور نیست. بارها شاهد بودیم که بر اثر فشارهای بین المللی ایران مجبور به عقب نشینی شده است. از جمله مانند اعدام سکینه آشتیانی که ایران مجبور به توقف آن شد. از سوی دیگر برعکس آنچه که مقامات ایران ادعا می کنند برایشان مهم نیست، ایران خیلی سعی می کند که در مجامع بین المللی محکوم نشود. بنابراین بسیار مهم است که نهادهای حقوق بشری بیشتری در این زمینه بخصوص مسئله اعدامها فعالیت کنند تا جلوی نقض حقوق بشر در ایران گرفته شود.